برای مشاهده ی کامل عکس ها به ادامه ی مطلب بروید.

برای مشاهده ی عکس های عزاداری به ادامه ی مطلب بروید.

 به منظور ساماندهی وضعیت مدارس کم‌ جمعیت و پراکنده، طرح مجتمع‌های آموزشی و پرورشی روستایی در سال تحصیلی 90 ـ 89 اجرایی می‌شود. این طرح از سوی وزارت آموزش و پرورش " طرح ترنم ولایت " نامگذاری شده است.  

حاجی بابایی مطابق روش خاص تبلیغاتی خود و میل به بزرگنمایی و اغراق گفته است که تشکیل این مجتمع ها، انقلابی در آموزش و پرورش ایجاد خواهد کرد.

حداکثر 6 مدرسه هم ارز ( با امکان پراکندگی جغرافیایی )، و با حداقل 120 دانش آموز، تحت مدیریت واحد یک مجتمع قرار می گیرد.

کلیه امور اداری و ستادی این مدارس توسط مدیریت واحد و متمرکز انجام می شود و مدیران و معاونان این مجتمع‌ها از لحاظ حقوق و مزایا، یک درجه بالاتر از وضعیت موجود همتایان خود قرار خواهند گرفت.

در آیین نامه درباره نحوه مدیریت هر یک از مدارس مشمول طرح  تجمیع، تعیین تکلیف  نشده و معلوم نیست که آیا هر کدام از مدارس، دارای مدیر و معاون جداگانه خواهند بود و یا مدارس از راه دور کنترل و اداره می شوند؟

هیچ یک از مدرسه های تشکیل دهنده مجتمع، حساب بانکی مستقل نخواهند داشت و مدیریت مجتمع سهم هر مدرسه را افراز می نماید.با وجود رقابت های محلی تقسیم اعتبار موجب اختلاف خواهد شد.  

پر رنگ کردن جنبه سیاسی طرح مانند این ادعا که طرح تجمیع، انقلابی در آموزش و پرورش ایجاد می کند و باز کردن حساب ارزشی از طریق نامگذاری طرح، تلاش هایی است برای پوشاندن نقاط ضعف این پروژه ها و وادار کردن منتقدان به سکوت است.

بقیه در ادامه ی مطلب...

 موبایل ، مدرسه پنهان

ورود تلفن همراه به مدرسه!؟

در بیشتر مدارس، زیپ کیف هر دانش‌آموزی را که باز کنی، حتماً یک تلفن همراه هم کنار مداد و خودکار و دفتر و کتابش خواهی دید.
به استناد بند ۹ ماده‌ی ۶۸ آیین نامه‌ی مدارس، آوردن اشیای گران قیمت به محیط آموزشی ممنوع است و بنابراین، داشتن تلفن همراه هم مجاز نیست. معاونت توسعه‌ و برنامه ریزی آموزش و پرورش هم در ۱۷ آبان ۱۳۸۵، طی بخشنامه‌ای به صراحت استفاده از تلفن همراه در مدارس را ممنوع اعلام کرد. اما آیا این‌ها پاسخ مناسبی برای حل این معضل می‌باشد؟ تلفن همراه می‌تواند ارتباط مناسبی بین خانه و دانش ‌آموز و حتی معلمان برقرار کند، توانایی ایجاد بحران‌های اخلاقی و آموزشی را هم دارد. اخلاق در سیستم آموزشی مدرسه، چشم و هم چشمی دانش‌آموزان و بحران‌های اخلاقی، از جمله مشکلات به وجود آمده‌ی این نسل دیجیتالی است.
هنوز هیچ‌کس به درستی نمی‌داند که آوردن تلفن همراه به مدرسه تخلف محسوب می‌شود یا نه. شاید همین عدم شفافیت است که باعث شده، هیچ ایده‌ی منسجم و یکنواختی در مدرسه‌ها و کشورهای مختلف در خصوص تلفن همراه وجود نداشته باشد.
اما هیچ وقت فکر کرده‌اید چرا استفاده از این فناوری پردردسر و بحران‌زا در مدرسه‌ها به صورت قطعی ممنوع نمی‌شود؟ شاید فکر می‌کیند هر قانونی که بگذارند و هر سخت‌گیری، اعم از تفتیش بدنی، بازدید کیف، و … به خرج دهند، باز هم دانش‌آموزان دستگاه تلفن همراه را به مدرسه می‌آورند؟

این مهم نیست که تلفن همراه، چقدر مشکل و معضل به نظام آموزش و پرورش وارد کرده است. مهم این است که راه حل چیست؟ برخی معتقدند، همیشه ابتدا در برابر فناوری‌های جدید مقاومت وجود داشته است و تلاش امروز ما برای ممنوعیت آوردن دستگاه تلفن همراه به مدرسه بی‌فایده است.

 چند سال دیگر، همه‌ی دانش‌آموزان تلفن همراه خواهند داشت و هر قانونی هم برای ممنوعیت به همراه داشتن آن در مدرسه‌ها تصویب کنند بی اثر خواهد بود.
بنابراین، ما به عنوان مدیر مدرسه، معلم و یا در نقش والدین دانش‌آموزان، موظفیم به بحران‌های ناشی از این فناوری بیندیشیم و راهکارهای مناسب آن را بیابیم.مشکلات استفاده از تلفن همراه در مدرسه‌ها در سه گروه اصلی قرار دارند:
۱- استفاده‌ی غیر قانونی از تلفن همراه: به کارگیری آن هنگام امتحانات، تقلب با روش‌های مختلف از جمله ارسال سؤال به بیرون از جلسه‌ی امتحان و دریافت پاسخ و یا ذخیره‌ی مطالب درسی درحافظه‌ی دستگاه.
۲- استفاده ی افراطی یا نا به جا از آن: بیشتر در کلاس‌های درسی رخ می‌دهد، برای مثال، زمانی که معلم در حال تدریس است و زنگ تلفن همراه در انواع متعدد و متنوع به صدا در‌می‌آید و خاموش کردن آن با چند دقیقه‌ تأخیر و چندین بوق و زنگ، نظم کلاس را به هم می‌ریزد و باعث اختلال و حواس‌پرتی در کلاس می‌شود.
۳- استفاده‌ی غیر اخلاقی از آن: مثل تبادل پیام‌ها، عکس نامناسب از معلمان و دانش‌آموزان و انتقال آن به صفحات وب و پایگاه‌های غیراخلاقی

غلبه بر اضطراب امتحان دانش آموزان

اضطراب يكي از شايع ترين اختلالات نوروتيك است كه همه انسان ها در شرايط مختلف آن را تجربه مي كنند و داراي انواع و درجات مختلف است كه يكي از انواع آن اضطراب در زمان امتحان است كه دانش آموزان در زمان ارزيابي در پايان سال تحصيلي دچار آن مي شوند.در تعريف اضطراب امتحان بايد گفت: نوعي مشغوليت ذهني است كه دانش آموز درباره نتيجه امتحان و يا در ارزيابي خود به همراه دارد. اضطراب سازنده نوعي از اضطراب است كه شخص را براي فعاليت درسي و برنامه ريزي منظم تر سوق مي دهد و معمولاً شخص را فعال و توانمند مي سازد تا بتواند نتيجه بهتري از مطالعه خويش به دست آورد.
اضطراب مشكل آفرين نوعي از اضطراب است كه با دلهره و تشويش زياد همراه بوده و با درگيري ذهني و تصوري كه مبني بر موفق نبودن در امتحان است، وسواس مطالعه كردن مثل خواندنيش از حد، بي توجهي به خواب و غذا همراه مي شود.

نشانه هاي اضطراب سازنده

۱ـ دانش آموز علاوه بر نشان دادن حساسيت مناسب به درس، روند زندگي معمولي خويش را ادامه مي دهد. مثل: خوردن، خوابيدن و حرف زدن با خانواده.

۲ـ دانش آموز هنگام مطالعه نوعي از هيجان مثبت دارد.

۳ـ بيشترين وقت خود را براي خواندن درس صرف مي كند نه همه وقت خويش را.
۴ـ با آرامش و اطمينان بيشتري مطالعه مي كند.
۵ ـ عوامل محيطي تاثير كمتري بر او دارند.
۶ ـ آنچه را كه مطالعه مي كند به راحتي مي تواند در ذهنش نگه دارد و يا به حافظه بسپارد.

 نشانه هاي اضطراب مشكل آفرين

بقیه در ادامه ی مطلب...